جرج سیمون اهم

جرج سیمون اهم در سال 1787 در آلمان متولد شد. پدرش قفل ساز و مادرش، فاریا، دختر یک خیاط بود. با اینکه پدر و مادر جرج تحصیلات خود را به پایان نرسانده بودند. اما پدر جرج تحت تعلیمات و مطالعات شخصی خود بود تا جایی که قادر بود پسر خود را به عالیترین نحو با تعلیمات خود آموزش دهد. مارتین، برادر زیمون اهم، از همان کودکی قصد داشت در ریاضیات به درجات بالایی برسد و در حد یک دانشمند شهرت یابد. گئورگ و مارتین توسط پدرشان تعلیم می دیدند. پدرشان ریاضیات، فیزیک، شیمی و فلسفه را با استاندارد بالایی به آنها آموزش می داد و همچنین تجربیات خود را هم به صورت عملی در اختیار فرزندانش قرار می داد. آموزش های پدر اهم به نوعی بود که از سطح تحصیل او در دبیرستان بسیار بالاتر بود و این موضوع تفاوت عمده ی آموزش بین دبیرستان و پدرش را بازگو می کرد.

درسال 1805، اهم وارد دانشگاه Er Langenشد و درجه دکتری را دریافت کرد. او کتابهایی در زمینه هندسه نوشته و در همان زمان به تعلیم ریاضیات در چندین مدرسه مشغول بود. بعد از آنکه او به کشف الکترومغناطیس که در سال 1820 اتفاق افتاد علاقه‎مند شد، در لابراتوار فیزیک مدرسه‎ای شروع به کار و آزمایش کرد. در دو مقاله مهم در سال 1826 اهم، تصویری ریاضی از هدایت گرما در مدارهای مدلسازی شده فوریه ارائه داد. این مقاله‎ها، استنباط اهم از نتایج پدیده‎ها و آزمایشات تجربی را افزایش داد و بخصوص در مقاله دوم، او قادر بود قوانینی که برای شرح و توضیح نتایج کارهای انجام شده دیگران بر روی "پیل" بود را مطرح کند.

با استفاده و کمک از آزمایشات فراوانی که جرج سیمون اهم انجام داده بود، توانست روابطی اساسی بین ولتاژ، جریان و مقاومت بدست آورد. چیزی که امروز به عنوان قانون اهم شناخته می‎شود. او کتابی را در مورد نظریه الکتریسته اش در سال 1827 منتشر کرد. معادله I=V/Rبه عنوان قانون اهم  شناخته می شود. با این شرح که مقدار ثابتی ازجریان که ازسیمی عبور بکند، دقیقاً متناسب است با ولتاژ دو سر آن سیم، تقسیم بر مقاومت آن (R)، اهم  واحد مقاومت الکتریکی، مساوی است با جریان (I) یک آمپری که در یک رسانا برقرارشود به ازاء یک ولت اختلاف پتانسیل (V) الکتریکی که بر دو سر سیم اعمال می شود. این روابط بنیادی آغازی است با شروع تحلیل مدارات الکتریکی.

اهم مطالعات علمی خود را بر روی اکتشافات اورستد (دانشمند دانمارکی بزرگ آن زمان) متمرکز کرد. او در دو مقاله ی مهم در سال ۱۸۲۶میلادی در زمینه ی رسانش گرمایی در مدارها که از مطالعات فوریه در مورد رسانش گرمایی الگوبرداری شده بود، یک توصیف ریاضیاتی ارائه کرد. این مقالات نتیجه گیری اهم را در مورد نتایج به دست آمده از آزمایش هایش بیان می کرد. او توانست این آزمایش ها را ادامه دهد و در این مسیر خودش لوازم آزمایشگاهی مورد نظرش را می ساخت که این موضوع هم دارای اهمیت زیادی بود. زیمون اهم در مقاله ی دوم خود توانست قوانینی را بنیان گذاری کند که بسیار جامع و مختصر بودند. دانشمندان قبل از او که روی الکتریسیته ی شیمیایی کار می کردند، برای رسیدن به این نتایج راه طولانی و پیچیده ای را طی کرده بودند. مقاله ی دوم اهم نخستین گام در یک نظریه ی جامع بود که اهم توانست کتاب معروفش را در سال بعد از انتشار مقاله اش به چاپ برساند.

نام کتاب اهم «Die Galvanis CHE Kettemath Emati SCH Bearbitet» و به معنی «زنجیر گالوانیک (برقی-شیمیایی) اعمال ریاضی» بود. این کتاب در سال ۱۸۲۷میلادی منتشر شد. کتاب اهم شامل مفاهیمی بود که ما امروز آنها را به نام «قوانین اُهم» می شناسیم.

زمانی که اهم این قوانین را بنیان گذاری می کرد، در دوران استراحت بود. اهم تحقیقاتش را در دبیرستان مسیحی در شهر کلن انجام می داد.تحقیقات و نظریات اهم در ابتدا مورد توجه واقع نشد، ولی کم کم این نظریات به اثبات رسید و مورد توجه دانشمندان دیگر کشورها قرار گرفت.

در سال ۱۸۴۱میلادی انجمن سلطنتی انگلستان، مدال کاپلی را به عنوان تقدیر به سیمون اهم اهدا کرد. سیمون اهم در سال ۱۸۴۵میلادی عضو رسمی فرهنگستان باواریا شد و در سال ۱۸۴۹میلادی به مدیریت دفتر فرهنگستان فیزیک در مونیخ منصوب شد و مورد تجلیل و ستایش قرار گرفت. سیمون اهم در سال ۱۸۵۲میلادی، یعنی تنها دو سال قبل از مرگش، به آرزوی دیرینه اش رسید و کرسی استادی فیزیک دانشگاه مونیخ را به دست آورد.

جرج سیمون اهم بعد از سال ها تحقیق و پژوهش، سرانجام در 6 ژوئیه ی سال 1854 در مونیخ (منطقه ی باواریای آلمان) دیده از جهان فروبست. به احترام این دانشمند بزرگ، این قوانین را «قوانین اهم» نامیدند و واحد مقاومت الکتریکی را به افتخار وی، اهم نامیدند.