پل طبیعت

پل طبیعت یک پل سه طبقه غیرخودرویی و پیاده‌رویی است که در تهران قرار دارد و از مهرماه ۱۳۹۳افتتاح گردیده است. این پل از عرض بزرگراه مدرس می‌گذرد. طول این پل ۳۰۰متر بوده و سازه‌اش ۲۰۰۰تن می‌باشد. پل طبیعت بزرگ‌ترین پل غیرخودرویی ایران محسوب می‌شود. پل طبیعت زیر نظر شرکت نوسازی عباس‌آباد ساخته شده است. برای ساخت این پل ۱۴۰۰۰قطعه فولادی در ابعاد مختلف در ارتفاع ۴۰متری زمین برشکاری، سر هم و نصب شده است. با ساخت پل طبیعت بوستان‌های طالقانی در شرق و آب و آتش و بنادر در غرب زمین‌های عباس‌آباد به هم متصل می‌شوند. پل طبیعت ۷۰۰۰مترمربع مساحت دارد. این پل به گفته مدیر عامل سازنده آن نماد جدیدی برای شهر تهران است. زمان احداث سازه پل حدود دو سال طول کشید. برای بنای این پل بیش از ۱۰۲کیلومتر جوشکاری و ۶۲۰۰متر مکعب بتن‌ریزی انجام شده است. این پل در ۲۰مهر سال ۱۳۹۳افتتاح شد.

این پل بزرگترین پل غیرخودرویی ایران، واقع در بزرگراه مدرس تهران، پلی سه طبقه با طراحی ارگانیک و شبیه به درخت است که با طولی برابر ۳۰۰متر و سازه‌ای ۲۰۰۰تنی،۷۰۰متر مربع مساحت داشته وعرض پل در نقاط مختلف بین ۶متر تا ۱۳متر متغیر است. این پل بوستان آب و آتش در غرب اراضی عباس‌آباد را به بوستان طالقانی در شرق متصل می‌کند. فرم درختی ستونها و انتخاب نام «طبیعت» برای پل، هر دو تاکیدیست بر پیوستگی دو فضای سبز (دوطبیعت) توسط پل.

بدنه اصلی پل بر روی سه‌پایه بنا گردیده و متشکل از ۱۴۰۰۰قطعه فولادی است که در ارتفاع ۴۰متری زمین برشکاری، سرهم و نصب شده است و برای ساخت آن ۱۰۲کیلومتر جوشکاری و ۶۲۰۰متر مکعب بتن‌ریزی صورت گرفته است.درطول پل فضاهایی با عملکردهای فرهنگی، تفریحی و گردشگری تدارک دیده شده که به عنوان مثال می‌توان به کافی شاپ، کافه گالری و همچنین فضای سبز کار شده در پل اشاره کرد که در کنار انحنای بدنه مناظر زیبایی را به دست می‌دهد. زمان احداث سازه پل حدود دو سال طول کشید. پل طبیعت بخشی از پروژه ساخت ۷پل عابر پیاده در اراضی عباس‌آباد، شامل پل‌های ابریشم است و در آینده‌ای نه چندان دور می‌توان از آن به عنوان یکی از نقاط برجسته تهران یاد کرد. این پل توسط شرکت سازه‌های پارچه‌ای دیبا طراحی شده است که نظارت بر ساخت آن نیز بر عهده همین شرکت بوده است.

اطلاعات عمومی پروژه :

نام: پل عابر پیاده طبیعت

محل اجرا: بزرگراه مدرس، زمین عباس آباد، تهران، ایران

طراحی :معماری دیبا [→]

معماران مسئول: لیلا عراقیان

تیم طراحی: علیرضا بهزادی، سحر یسایی

جزئیات طراحی: هما سلیمانی، مینا نیکوکلام

همکاران پروژه: عطیه غفوری، هدی کاملی، مسعود مومنی، الهه خاجویی، فرهاد الهی

تاریخ طراحی: سپتامبر 2009 – دسامبر 2010

تاریخ اجرا: اکتبر 2010- اکتبر 2014

مساحت سایت: 6 هکتار

مساحت طبقه هم کف: 3200 متر مربع

منطقه ساخته شده: 7680 متر مربع

طول: 270 متر

مهندس مکانیک: آرام شهریاری

مهندس برق: محمود ابوالحسنی

استاد راهنما: علیرضا بهزادی، عادل محمدی، پیام گل فشان

رئیس استاد راهنما: نادر نقی پور

پیمانکار: شرکت شهید رجایی

تیم اجرایی: علیرضا جعفریان-اکبر پورقلی-امیر نعیمی-میثم آل علی-آرش کمالی

عکاسان: محمد حسن اتفاق، سینا احمدی

مسابقه:  طراحی پل عابر پیاده طبیعت  بزرگراه مدرس، برگزاری توسط نوسازی عباس آباد، 2008

جوایز:

برنده جایزه در رقابت پل عابر پیاده بزرگراه مدرس در سال 2009

بهترین سازه های فلزی در بخش پل در چهارمین دوره کنفرانس فولاد و ساختار سال 2013، تهران، ایران

آجر طلایی مسابقات توسعه شهری UN-HABITAT  2014، تهران، ایران

مصاحبه ای با مهندس لیلا عراقیان معمار جوان پل طبیعت:

چطور شد که گذرتان به اراضی عباس‌آباد افتاد؟
فکر می‌کنم سال ۸۵بود که به خاطر تبلیغاتی که کرده بودیم برای کار در اراضی دعوت شدیم. کار آلاچیق‌های بوستان را به عهده گرفتیم. یک محوطه بود که سقف اسپیس فریم داشت. یک پوشش ساده و صاف بود و هفت‌صد مترمربع پارچه داشت. در بازار گل هم پلی بود که قرار بود دو طرف پارک را به هم وصل کند. کار ما درواقع طراحی پوشش پارچه‌ای بود که دو طرف قرار گیرد. هر قطعه آن هزار مترمربع بود. آب‌وآتش دارای یکپارچه یک‌تکه است ولی در بازار گل، هر یک از قسمت‌های پل با استفاده از سه‌تکه پارچه درست‌شده است.

پروژه پل طبیعت چطور به شما سپرده شد؟
بعد از اینکه پروژه‌های آمفی‌تئا‌تر آب‌وآتش، بازار گل و پل ابریشم دو را به عهده گرفتیم. در مرحله طراحی این پروژه‌ها بودیم که فراخوان طراحی پل طبیعت که آن زمان نامش پل پیاده شهید مدرس بود مطرح شد.

شما فقط ۳۱سال دارید. طراحی این پل نقطه درخشانی در کارنامه شما است. فکر می‌کردید یک چنین کاری را در این سن انجام دهید؟
راستش آن اول که بحث مسابقه مطرح شد، یک‌طورهایی گفتم که دلت خوش است. این‌همه مهندس بزرگ. امکان ندارد طرح من برگزیده شود. مهندس بهزادی گفت که آن‌ها آدم‌های منصفی هستند و اگر کار خوب بدهیم می‌پذیرند. ولی ته دلم فکر می‌کردم که دارم طرحی را می‌کشم که قرار است روی کاغذ بماند. برای همین تصمیم گرفتم یک‌چیز هیجان‌انگیز و جالب طراحی کنم که چیز خوبی روی کاغذ باقی بماند. آن زمان ۲۵سالم بود. وقتی‌که برنده شدیم ۲۶ساله بودم و تا ۲۷سالگی درگیر طرح بودم. می‌رفتم ایتالیا و کنار دست مهندسان سازه می‌نشستم تا کارشان را ببینم. وقتی برنده شدیم داشتم در کانادا فوق‌لیسانس می‌خواندم. مرخصی گرفتم و برگشتم ایران تا پای‌کار باشم. می‌دانستم دارم با یک گروه سازه‌ای حرفه‌ای کار می‌کنم که کارشان را بلدند و من فقط روی طراحی فرم تمرکز داشتم و نگران مسائل فنی نبودم. همیشه می‌گویم خوشمزه‌ترین قسمت و پز دادنش برای من است ولی حقیقت این است که زحمت و سختی کار بر عهده تعداد زیادی از دوستانم بود. هم حس می‌کنم که خیلی خوش‌شانس بودم و هم از آن‌ها خجالت می‌کشم که همه‌اش اسم مرا می‌برند.

آنچه هم‌اکنون در پل طبیعت اجراشده است چقدر به طرح و نگاه اولیه شما نزدیک است؟طرح چهارپایه طرح دوم من بود. طرح اول که در مسابقه هم شرکت کرد، قسمت روی اتوبانش از این‌که هست خیلی ساده‌تر بود. در مورد این پروژه پنج فکر اساسی وجود داشت. اولین ایده این بود که این پل قرار نیست فقط مکانی برای وصل کردن دونقطه به هم باشد بلکه قرار است ادامه دو پارک و فضایی برای ماندن باشد. نکته دوم این بود که بیاییم به‌جای این‌که دونقطه را در دو پارک به هم وصل کنیم، طوری طراحی کنیم که در هر دو طرف پخش شود و به همه نقاط کلیدی دو پارک هم متصل شود. این ایده تا حدی اتفاق افتاد. در درجه سوم می‌خواستیم نقاطی با کمترین درخت را پیدا کنیم و ستون‌ها را آن‎جا کار بگذاریم.

در مراحل چهارگانه طراحی خودتان به‌تنهایی پیش رفتید؟
نه اصلاً. این فرمی نبود که من به‌تنهایی به آن رسیده باشم. یک کار تیمی بود. مهندس بهزادی و سحر یاسایی هم در زمینه همکار من بودند و فکر هر سه ما بود که برنده شد. وقتی با مهندس سازه صحبت کردیم گفت شاید به‌جای ۴ستون با دو ستون هم بشود این کار را پیش برد. بعد بررسی کردیم و کار روی سه ستون نهایی شد. زمان بررسی، قوس‌ها هم تغییراتی ایجاد شد. همچنین رمپ‌ها بیرون فضای پارک بود که حس خطرناکی داشت؛ برای همین تغییر کرد. فرم سرستون‌ها هم که از اول سه‌طبقه و ویوپوینت بود، کمی تغییر کرد.